ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ပတ္သတ္ေသာစကားလံုးမ်ား-၂
---------
1. Jasmine = စံပယ္ပန္း။
2. Rose = ႏွင္းဆီပန္း။
3. Star-flower = ခေရပန္း။
4. Orchid = သစ္ခြပန္း။
5. Lotus = ၾကာပန္း။
6. Water-lily = ၾကာပန္း။
7. Religiosa = အင္ၾကင္း။

8. Yellow ginge lily = ေရႊပန္း။
9. White waxy flower = ေငြပန္း။
10. Lily = ႏွင္းပန္း။
11. Tiger-lady = သဇင္ပန္း။
12. Gladiola = သစၥာပန္း။
13. Marigold = ထပ္တစ္ရာပန္း။
14. Chrysanthemum = ဂႏၶမာ။
15. Wormwood = ေဒါနပန္း။
16. Vervain = ေဆာင္ေတာ္ကူး။
17. Bridal bouquet = ေဆာင္ေတာ္ကူး။
18. Tulip = ခတၱာပန္း။
19. Gumkino flower = ပိေတာက္ပန္း။
20. Eugenia leaves = သေျပရြက္မ်ား။
21. Ixora = ပုဏၰရိတ္ပန္း။
22. Canna = ဗုဒၶံသရဏံ။
23. Golden coreopsis = စိန္ျခယ္ပန္း။
24. Aster =ေမျမိဳ႕ပန္း။
25. Antigonum/ coralvine = တိုက္ပန္း။
26. Gardenia = ဇီဇ၀ါ။

27. Sunflower = ေနၾကာပန္း။
28. Cherry = ခ်ယ္ရီပန္း
29. Dahlia = ေဒလီယာပန္း
30. Queen of the night = ညေမႊးပန္း။
31. Gold mohur = စိန္ပန္း။
32.hibiscus = ေခါင္ရမ္း။
33. Shoe flower = ေခါင္ရမ္းပန္း။
34. Laburnum = ငုပန္း။

35. Water-hyacinth = ေဗဒါ။
36. Golden shower = ေသာ္က။
37. Bougainvillaea = စကၠဴပန္း။
38. Frangipani = တရုတ္စကား။
39. Clematis = ခြာညိဳ။
40. Anthurium = ပိန္းပန္း။
41. Croton = ရြက္လွ။
42. Daisy = ေဒစီပန္း။
43. Yellow champac = စကား၀ါ။
44. White champak = စကားျဖဴ။
45. Arabian jasmine = ၾကက္ရုန္း။
46. Slipper orchid = ဂမုန္္းသစ္ခြ။
47. Johnquil = ဂမုန္း။
48. Trumpet flower = သခြတ္ပန္း။
49. Golden rod = ခိုင္ေရႊ၀ါ။
50. Zinnia = ေဒါင္းဖန္၀ါပန္း။
51. Canterbury bell-flower = ေခါင္းေလာင္းပန္း။
52. Spanish jasmine = မေလးပန္း။
53. Begonia = ေၾကြပန္း။
54. Mesua ferrea = ကံ႔ေကာ္ပန္း။
55. Casssiafistula = ငု၀ါပန္း။
56. Small jasmine = ဇြန္ပန္း။
57. Ivy flower = တိုက္ကပ္ႏြယ္ပန္း။
58. Balsam flower = ဒန္းပန္း။
59. Star ipomea = ျမတ္ေလးပန္း။
60. Salitetrasperma = မိုးမခပန္း။
61. Vachellia = နန္းလံုးၾကိဳင္။
62. Rhododendron = ေတာင္ဇလပ္ပန္း
63. Carnation = ေဇာ္မႊားပန္္း။
64. Oleander = ႏြယ္သာကီပန္း။
65. Kumudra waterlily = ကုမုျဒာၾကာပန္း။
66. Alexandrian laurel = ပုန္းညက္ပန္း။
67. Sandal wood flower = စႏၵကူးပန္း။
68. Yellow oleander = ဖေယာင္းပန္း။
69. Callophillum amoenum= သရဖီ။
သေျပ - Eugenia plant
သနပ္ခါးပန္း - Chinese Perfume Plant (or) Chinese Rice Flower (a) Aglaia odorata
ခြာညိဳ - Clematis smilacifolia
ၾကက္ေမာက္ - Amaranth flower
ႏြယ္သာကီ - Olender
ပိေတာက္ပန္း - Gumkino flower
ယုဇနပန္း - Orange Jasmine
တတိုင္းေမႊး - Magnolia
ကံ႕ေကာ္ - Mesua Ferrea
ဇီဇဝါ - Gardenia
ဆိတ္ဖလူးပန္း - Night Jasmin ( a) coral jasmine
စြယ္ေတာ္ပန္း -Hong Kong Orchid Tree Flower.
ပင္လံုးၾကိဳင္ -  Sweet Osmanthus (a) sweet tea (a) sweet olive
ကုမုျဒာပန္း - Dutchman's pipe Cactus
စကားဝါ - Michelia champaca
တရုတ္စကားပန္း - Plumeria (a) Frangipani
ထားဝယ္မိႈင္း - Rangoon Creeper (a)  Quisqualis indica
အင္ၾကင္းပန္း - Shorea Robusta flower
ေရႊပန္း ေငြပန္း - White Ginger
ခတၱာပန္း - Crinum asiaticum (a) Poison Bulb
ပုန္းညက္ - Calophyllum inophyllum
ခေရပန္း - Spanish Cherry (a)  Star Flower (a) Mimusops elengi
ပုဏၰရိတ္ပန္း - Ixora
ဆပ္သြားဖူးပန္း - Pandanus Flower
ေဒါနပန္း - wormwood plant

*****
ဝန္ခံခ်က္
္******
အဂၤလိပ္စာေလ့လာသူတစ္ေယာက္သာျဖစ္ပါတယ္
အမွားပါခဲ႔ရင္ခြင့္လႊတ္ပါဗ်ာ
သင္ဆရာျမင္ဆရာႀကားဆရာတို႔ရဲ႔အာေဘာ္မ်ားကိုမွီးေရးပါတယ္


ေရႊအိမ္စည္ https://www.facebook.com/shweaeimsi

ပင္လယ္ဓားျပကၽြန္း (သို႔) ဘင္တန္သို႔တစ္ေခါက္

     စကၤာပူမွာ ေနရတာ ႏြားေျခရာခြက္ထဲက ဖားသူငယ္လိုပဲ လို႔ေတာ့ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ဆက္ဆံေနရတာေတြ၊ အင္တာနက္ မီဒီယာေတြကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သံုးေနရတာေတြေၾကာင့္ပါ။ ဒါဆို ဒီလိုေလး ေျပာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ ႏြားေျခရာခြက္ထဲမွာ အင္တာနက္သံုးေနရတဲ့ ဖားသူငယ္ဘ၀ပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ကို အၿမဲျပန္ရင္ျပန္ သို႔မဟုတ္ရင္လည္း အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြ ျဖစ္တဲ့ မေလးရွား အင္ဒိုနီးရွားတို႔ကို သြားလည္ဖို႔ အၿမဲစဥ္းစားမိပါတယ္။ မေလးရွားက်ေတာ့ KL Genting ကလည္း ေလးငါးေခါက္ရွိၿပီ၊ Cameroon Highland၊ Tioman Island တို႔ကလည္း ေရာက္ဖူးၿပီးသားျဖစ္ေနေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားဖက္ကို ေျခဦးလွည့္ဖို႔ ႀကဳိးစားၾကည့္ပါတယ္။ အင္ဒိုနီးရွားဖက္ကို သြားဖို႔ စဥ္းစားမိေစတဲ့ အခ်က္ေနာက္တစ္ခ်က္က ျမန္မာႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူေတြအတြက္ ဗီဇာမလိုေတာ့တဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္လည္း ပါတယ္။ အရင္ကဆို အင္ဒိုနီးရွားဗီဇာက တႀကိမ္၀င္ခြင့္ အတြက္ စကၤာပူ ၇၅ ေဒၚလာခန္႔ ေပးရတယ္လို႔ မွတ္သားဖူးပါတယ္။ မေလးရွားေတာင္ စကၤာပူေဒၚလာ ၂၀ ေပးရင္ တစ္ႏွစ္စာ ႀကဳိက္သေလာက္ ၀င္ခြင့္ ဗီဇာရပါတယ္။ အခုလို တစ္ခါသြားရုံအတြက္ ၇၅ ေဒၚလာေပးရတယ္ဆို မတန္ဘူးလို႔ ထင္လို႔ မသြားခဲ့ပါဘူး။ 

Agro Resort မွ လမ္းညြန္မ်ား

            ဒါေပမယ့္ မႏွစ္က စၿပီး ဗီဇာ မလိုေတာ့ဘူး ၾကားရတဲ့အတြက္ စကၤာပူေရာက္ျမန္မာေတြေရာ ျမန္မာႏုိင္ငံက လာလည္တဲ့ ျမန္မာေတြအတြက္ပါ သက္သက္သာသာနဲ႔ သြားလို႔ ရတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခုတုိးလာပါတယ္။ အမ်ားစု သြားၾကတာကေတာ့ ကမ္းေျခအပန္းေျဖ စခန္းတခ်ဳိ႕ျဖစ္တဲ့ ဘင္တန္၊ ဘတ္တန္နဲ႔ ဘာလီတို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာမွ အႀကီးဆံုး၊ အလွဆံုးနဲ႔ နာမည္အႀကီးဆံုးကေတာ့ ဘာလီကၽြန္းပဲ ျဖစ္တယ္။ သူက စကၤာပူထက္ကို ၾသစေၾတးလ်နဲ႔ ပိုနီးတဲ့အတြက္ ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း လာၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ စကၤာပူကေနဆိုရင္ေတာ့ သေဘၤာနဲ႔သြားတာထက္ကို ေလယာဥ္နဲ႔ သြားရတာ ပိုအဆင္ေျပတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေစ်းလည္းပိုႀကီးပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘင္တန္နဲ႔ ဘတ္တန္ႏွစ္ခုထဲက ဘယ္သြားရင္ေကာင္းမလဲလို႔ လုိက္ဖတ္ၾကည့္တဲ့အခါ ဘတ္တန္က စကၤာပူနဲ႔ အနီးဆံုးမွာ ရွိၿပီး ဘင္တန္ကေတာ့ တစ္နာရီနီးပါး ဖယ္ရီလို႔ေခၚတဲ့ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္အႀကီးစား စီးၿပီး သြားရတဲ့ေနရာမွာရွိပါတယ္။ ဘတ္တန္က ေစ်းပိုသက္သာတယ္၊ ပင္လယ္စာနဲ႔ အစားအေသာက္ပိုေပါတယ္၊ အင္ဒိုနီးရွားစတုိင္ပိုဆန္တယ္။ ဘင္တန္က ေစ်းပိုႀကီးတယ္။ အစားအေသာက္လည္း မသက္သာဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အပန္းေျဖဖို႔ေကာင္းတယ္၊ ေရၾကည္တယ္၊ ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြအတြက္ သင့္ေတာ္တယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြယွဥ္ၿပီး စဥ္းစားရင္းနဲ႔ စကၤာပူရဲ႕ ေစ်းေပါတဲ့ promotion ေတြ တင္ေပးထားတဲ့ Deal.com မွာ Bintan Agro Resort က အသြားအျပန္၊ ေနစရိတ္အၿပီး ၁ ညအိပ္ ၂ရက္ခရီး Promotion တစ္ခုကို စကၤာပူ ၉၉ေဒၚလာနဲ႔ ရလို႔ ၀ယ္လုိက္တယ္။

Ferry ေပၚမွ ဆုိင္ကေလး

       တကယ္တမ္းရက္ေရြးေတာ့ စေနတနဂၤေႏြသြားခ်င္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဟိုတယ္အတြက္ Weekend surcharge က ဘယ္ေလာက္၊ ဖယ္ရီ(သေဘၤာခ)အတြက္က ဘယ္ေလာက္ဆိုၿပီး အပိုေတြ ထပ္ေပးရတာအားလံုးေပါင္းေတာ့ စကၤာပူေဒၚလာ ၁၆၀ ေလာက္က်သြားေလရဲ႕။ ဘင္တန္ကို ဖယ္ရီစီးဖို႔ Tanah Merah Ferry terminal ကို Bedok Interchange ကေနၿပီး ဘတ္စ္ကားနံပါတ္ ၃၅ စီးရင္ေရာက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေလယာဥ္စီးသလိုပဲ ထြက္ခြာခ်ိန္ရဲ႕ တစ္နာရီ မတုိင္ခင္ အေရာက္သြားရၿပီး check in လုပ္ boarding pass ထုတ္၊ Immigration counter ျဖတ္ရတယ္။ Departure Lounge ထဲမွာ စကၤာပူ ခ်န္ဂီ ေလဆိပ္မွာ မရႏုိင္တဲ့ အရာတစ္ခုကို ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒါကေတာ့ Duty free ဆိုင္က ေရာင္းတဲ့ ေဆးလိပ္ဗူးေတြပါ။ ခ်န္ဂီမွာ ဆယ္ဗူးပါတဲ့ တစ္ေတာင့္ကိုသာ ၀ယ္လို႔ရၿပီး တစ္ဗူးခ်င္းဆီကို Duty free ဆုိင္က ေရာင္းတာေတာ့ ဒီမွာပဲ ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ အျပင္မွာ ၁၂ေဒၚလာေလာက္ ရွိတဲ့ စီးကရက္တစ္ဗူးကို ငါးေဒၚလာတဲ့။ ေဆးလိပ္လည္း မေသာက္ျဖစ္ေတာ့ ဟိုမွာ ေစ်းႀကီးမွာစိုးလို႔ ဘီယာသံုးလံုးေလာက္ပဲ ၀ယ္ခဲ့ပါတယ္။

ဟိုတယ္ခန္းမွ လွမ္းျမင္ရေသာ ျမင္ကြင္း

     ဖယ္ရီလာဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သြားရမယ့္ ဘင္တန္အေၾကာင္းကို ဖုန္း အင္တာနက္နဲ႔ ရွာဖတ္ေနမိတယ္။ ဘင္တန္ကၽြန္းဟာ  2400 Km square က်ယ္တာမို႔ 680 Km square ပဲ က်ယ္တဲ့ စကၤာပူထက္ကို ေလးဆေလာက္ပိုႀကီးပါတယ္။ Riau Archipelago လို႔ ေခၚတဲ့ အင္ဒိုနီးနား ကၽြန္းငယ္ေပါင္း ၃၂၀၀ ထဲမွာ အႀကီးဆံုးကၽြန္းႀကီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၂ရာစုခန္႔က ဒီကၽြန္းေပၚတြင္ မေလးပင္လယ္ဒျမမ်ား က်က္စားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ပင္လယ္ဒျမကၽြန္းဟုလည္း အမည္တြင္သည္လို႔ ဆိုပါတယ္။  ကၽြန္းေပၚမွာရွိတဲ့ Resort ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စကၤာပူသေဌးေတြက ပိုင္တာျဖစ္ၿပီး Bintan Lagoon နဲ႔ Nirwana Resort Hotel ေတြကေတာ့ အေကာင္းဆံုးလို႔ နာမည္ႀကီးပါတယ္။ အခုသြားမယ့္ Resort ကေတာ့ Agro Resort ျဖစ္ၿပီး Bintan Ferry Terminal ကေန ၁နာရီေလာက္ ကားထပ္စီးရပါေသးတယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြကို လုိက္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ပဲ Ferry ေရာက္လာတဲ့အခါ Free seating ျဖစ္တာေၾကာင့္ ခရီးသည္ေတြဟာ အေျပးအလႊားတက္ၾကပါတယ္။  ထုိင္ခံုေတြကလည္း သက္ေတာင့္သက္သာနဲ႔ အစားအေသာက္ေရာင္းတဲ့ဆုိင္ အေသးေလး တစ္ခုမွာလည္း အပ်င္းေျပစားဖို႔ ေခါက္ဆြဲဗူး၊ အာလူးေၾကာ္၊ ေပါင္မုန္႔နဲ႔ အေအးမ်ဳိးစံုကို ရႏုိင္တယ္။

Kayak ေလွငယ္

       ဘင္တန္ကိုေရာက္ေတာ့ အင္ဒိုနီးရွား Immigration မွာ မိနစ္ ၂၀နီးပါးတန္းစီၿပီးတဲ့အခါ အျပင္မွာ ေဟာ္တယ္က ၀န္ထမ္းက လာႀကဳိတယ္။ Agro Resort က ေ၀းလို႔ ထင္တယ္ သြားတဲ့လူလည္း နည္းၿပီး Town Ace လိုကား ကိုေတာင္ လူအျပည့္မပါဘူး။ ဟိုတယ္က ဘန္ဂလိုပံုစံနဲ႔ မဟုတ္ပဲ ၃ထပ္ အေဆာက္အဦးျဖစ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ပင္လယ္ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူထားတယ္။ ေရာက္ေရာက္ျခင္း သတိစထားမိတာကေတာ့ Kite surfing ပါ။ ပင္လယ္လႈိင္းစီးတဲ့ ဘုတ္ျပားႀကီးေတြကို အေနာက္တုိင္းသားေတြ သယ္လာတာ ေတြ႔လို႔ ဒီကမ္းေျခေသးေသး လႈိင္းမျဖစ္စေလာက္ေလးမွာ ဘယ္လိုမ်ား လႈိင္းစီးမလဲ ဆိုၿပီး ေတြးမိပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယထပ္မွာ ရွိတဲ့ ေဟာ္တယ္ခန္းကေန ၾကည့္မွ အျမင္ေတြ ရွင္းသြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ လႈိင္းစီးတာမဟုတ္ပဲ စြန္အႀကီးစားႀကီးေတြကို ႀကဳိးနဲ႔ဆြဲၿပီး ဘုတ္ျပားေပၚမွာ မတ္တပ္ရပ္လို႔ ေလဟုန္နဲ႔ ေရလႊာေလွ်ာစီးတာပါ။ ၀ယ္ထားတဲ့ လက္မွတ္မွာ Sea Sport တခ်ဳိ႕ပါတယ္ဆိုလို႔ အဲဒီ Kite Surfing မ်ား ပါမလားလို႔ ၾကည့္ေတာ့ စက္ဘီးတစ္နာရီစာ၊ Kayaking ေလွ တစ္နာရီစာနဲ႔ ေလေမြ႔ရာလို ပံုစံမ်ဳိးေတြထဲက တစ္ခုကို ေရြးစီးရတာေတြပါတယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဗုိက္လည္းဆာလာတာေၾကာင့္ Package ထဲမွာ တခါတည္းပါတဲ့ အင္ဒိုနီးရွား စတုိင္လ္ ေန႔လည္စာကိုျမည္းၾကည့္ေတာ့ ျမန္မာပါးစပ္နဲ႔ ေတြ႔တယ္။ အဲဒီမွာ သတိထားမိတာက စားပြဲထုိးေကာင္ေလးေတြပါပဲ၊ စကၤာပူက လာလို႔လားမသိ၊ ေကာင္ေလးေတြကို ၾကည့္ရတာ မ်က္ႏွာေတာ္ေတာ္ခ်ဳိၿပီး အဂၤလိပ္စကားကိုလည္း ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ေျပာတတ္တယ္။ Service ကေတာ့ စကၤာပူထက္သာတယ္ဆိုတာ ေျပာစရာမလို။

 

Kite Surfing လုပ္ေနၾကသူမ်ား

       ညေနဖက္ေရာက္ေတာ့  ေလေမြ႔ရာလိုပံုစံမ်ဳိးစံုရွိတဲ့  ေလမႈတ္ထားတဲ့ ေဖာ့ေတြထဲက ႀကဳိက္တာကိုေရြးၿပီး စီးလို႔ရတယ္။ လူက ေဖာ့ေပၚမွာ ေနလို႔ အေရွ႕က Speed boat တစ္စင္းနဲ႔ ဆြဲၿပီး ေမြ႔ပါတယ္။ အဲဒါေတြထဲက ဘယ္ဟာစီးရင္ေကာင္းမလဲဆိုၿပီး လုိက္ၾကည့္ေတာ့ ေလမႈတ္ထားတဲ့ ေဖာ့ကုလားထုိင္လို ဟာကို အေရွ႕ကေန ေလွကို အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ဆြဲတဲ့ Big Marble ဆိုတာကို စီးျဖစ္ခဲ့တယ္။ အရွိန္နဲ႔ ပင္လယ္ျပင္ေပၚမွာ ေလးငါးပတ္ေလာက္ ေမြ႔တာမို႔ မူးတတ္သူေတြေတာ့ မစီးသင့္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ဘင္တန္က ေစ်းႀကီးတယ္ အစားအစာေတြကို စကၤာပူေဒၚလာနဲ႔ပဲ ေပးရၿပီး ေဒၚလာတစ္ဆယ္အထက္ ေပးရတယ္ စသျဖင့္ ေျပာၾကေပမယ့္ Agro Resort မွာေတာ့ စကၤာပူေဒၚလာ တစ္ဆယ္ေအာက္ေလာက္ပဲ ေပးရတဲ့ ထမင္းေၾကာ္၊ ၾကာဇံေၾကာ္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီ Resort ကေန တျခားလည္း ေထြေထြထူးထူး သြားစရာမရွိပါဘူး။ ဘုရားေက်ာင္းတခ်ဳိ႕ရွိတဲ့ေနရာ၊ လမုေတာလို ေတာအုပ္ထဲမွာ ေလွေလးနဲ႔ လုိက္ျပတာ၊ စသည္ျဖင့္ လုပ္ထားေပမယ့္ စိတ္မ၀င္စားလို႔ မသြားျဖစ္ပါ။ တျခား Resort ေတြေတာ့ မေျပာတတ္ေပမယ့္ Agro ကမ္းေျခကေတာ့ ေရလည္း သိပ္မၾကည္ပါ၊ ပင္လယ္ေအာက္ေျခမွာလည္း ဒုိက္လိုလို ေမွာ္လိုလို သစ္ပင္မ်ားရွိေနပါတယ္။ ေသာင္ျပင္ေတာ့ Singapore East Coast ႏွင့္ နင္လား ငါလားပါပဲ၊ တခါတေလက်ေတာ့လည္း ေသာင္ျပင္က တေမွ်ာ္တေခၚ၊ ပင္လယ္ျပင္ထဲမွာ သြားစရာ သဲျဖဴကၽြန္း၊ အေနာက္ဖက္မွာ ပင္လယ္စာေပါတဲ့ တံငါရြာ၊ ညာဖက္မွာ ေက်ာက္ေမာင္ႏွမနဲ႔ ဘယ္ဖက္မွာ ဖုိးကုလားကၽြန္းရွိတဲ့ ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခကိုပဲ လြမ္းမိပါတယ္။ အျပန္ခရီးမွာေတာ့ ဘင္တန္လို ကၽြန္းေတာင္ Tourist Attraction တစ္ခုအေနနဲ႔ လုပ္ႏုိင္ေသးတာ ငါတို႔ဆီက ကၽြန္းေတြေရာ ဘာလို႔ မျဖစ္ႏုိင္ရမွာလဲဆိုတဲ့ အေတြးတို႔နဲ႔ စိတ္ပ်က္ၿငီးေငြ႔ဖြယ္ ေန႔စဥ္ဘ၀ေတြကို ျဖတ္သန္းဖို႔ စကၤာပူကို ျပန္ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

စည္သူ(သံလြင္)
၁၂ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၂

Nothing In Vain?

> They establish their wish to be free Aunty Su. They are starving and
> giving efforts day by day! Not only London and also Singapore ... We
> can say global action. Hope nothing in vain and wish everyone
> realize that never defeat until quit from any game or battle!

Chaung Tha Trip

ေခ်ာင္းသာကို သြားရမယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မ အေတာ္ေလးကုိ ေပ်ာ္ရႊင္မိတာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါ့အျပင္ ရံုးကလူေတြနဲ႔အတူ တစ္စုတစ္စည္းတည္း သြားရမယ္ဆိုေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းအံုးမယ္လို႔ ေတြးမိပါေသးတယ္။ တစ္ကယ္လည္း ေခ်ာင္းသာခရီးက ေပ်ာ္စရာ အလြန္ေကာင္းခဲ့တယ္ေလ။ လမ္းခရီးမွာ နည္းနည္းပင္ပန္းခဲ့တာကလြဲလို႔ က်န္တာေတြအားလံုးဟာလည္း အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ပါတယ္။ ကၽြန္မ ဘယ္လိုမွ မေတြးထားမိတာက ေခ်ာင္းသာမေရာက္ခင္မွာ ရခိုင္ရိုးမကို ေက်ာ္ရလိမ့္မယ္ဆိုတာပါပဲရွင္။ ဟုတ္တာေပါ့.. ေတာင္ကိုေက်ာ္ၿပီးမွ ပင္လယ္ကိုေရာက္တဲ့ ထံုးစံကို ကၽြန္မက ေမ့ထားခဲ့တာကိုးရွင့္။ ဧရာ၀တီတိုင္းထိ ထိုးထြက္ရွည္လ်ားေနတဲ့ ရခိုင္ရိုးမကို ေက်ာ္ရတာဟာ ကၽြန္မတို႔ ကိုယ့္ေဒသကိုျပန္သေလာက္ ေတာင္ရိုးမရွည္ေပမယ့္ ပင္ပန္းခဲ့တာခ်င္းကေတာ့ အတူတူပါပဲ။

ပုသိမ္ကို ေက်ာ္လြန္လာခဲ့လို႔ ေတာင္ကိုစတက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ေတာင္ရဲ႕ အေကြ႔အေကာက္၊ အတက္အဆင္းေတြဟာ ကၽြန္မ ရင္းႏွီးေနက်ပံုစံနဲ႔ တူတယ္လို႔ေတာ့ ထင္ခဲ့မိပါရဲ႕။ ရန္ကုန္နဲ႔ မာန္ေအာင္ကို အေခါက္ ႏွစ္ဆယ္ထက္မနည္း ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္းနဲ႔ ေက်ာင္းတက္လာခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ ရခိုင္ရိုးမရဲ႕ ေတာင္ေကြ႔ေတြကို မွတ္မိေနတာကေတာ့ မဆန္းပါဘူးရွင္။ ကၽြန္မ ရိပ္ေတာ့ ရိပ္မိလိုက္တယ္.. ကၽြန္မ ထံုးစံအတိုင္း အန္ေတာ့မယ္ဆိုတာ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လမ္းက အေကြ႕အေကာက္္မ်ားတယ္တဲ့အျပင္ လမ္းၾကမ္းတာေၾကာင့္ ကားကလည္း အလြန္ခုန္တယ္ေလ။ ေတာင္ကို တက္ၿပီး နာရီ၀က္ေလာက္ၾကတယ္ဆိုရင္ပဲ ကၽြန္မလည္း ေရာဂါစေတာ့တာပါပဲရွင္။ မူးလိုက္ အန္လိုက္တာမ်ား ဟိုတယ္ကို ေရာက္တဲ့အထိပါပဲ။ Hotel Max ကို ေရာက္ၿပီးျပန္ေတာ့လည္း တစ္ျခားသူေတြက အကုန္အခန္းရၿပီး ကၽြန္မတို႔ေန႔မယ့္အခန္းက Room Cleaning မၿပီးေသးတာေၾကာင့္ ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ပဲ Reception မွာ ဆက္ေစာင့္ ေနရပါေသးတယ္။ အခန္းလည္းရေရာ ကၽြန္မွာ ခရီးပန္းလာတာေၾကာင့္ ဟန္ေတာင္မေဆာင္ႏိုင္ပဲ အိပ္ရာထဲ လဲေတာ့တာပါပဲရွင္။ ညကလည္း တစ္ညလံုး မအိပ္ပဲေနခဲ့တာေၾကာင့္ ပိုအားနည္းေနတာလည္း ပါမွာေပါ့ေလ။ ကၽြန္မတို႔က ရန္ကုန္ကေန မနက္ ငါးနာရီေလာက္ကို စထြက္ၿပီး ေခ်ာင္းသာကို ေန႔လည္ ဆယ့္ႏွစ္နာရီေလာက္မွာ ေရာက္ပါတယ္။ ရံုးကစထြက္တာကေတာ့ မနက္ေလးနာရီဆိုေပမယ့္ ရံုးကိုမလာပဲ လမ္းကေနၾကားျဖတ္လိုက္မယ့္ သူေတြကို ေလွ်ာက္ေခၚရေသးတာေၾကာင့္ မနက္ငါးနာရီေလာက္မွ ရန္ကုန္က စထြက္ရတာပါ။

ဖုန္းေခၚသံေတြေၾကာင့္ ကၽြန္မႏိုးလာေတာ့ ညေနသံုးနာရီေလာက္ ရွိၿပီထင္ပါရဲ႕။ ေရထဲဆင္းဖို႔ အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္ေပါ့ရွင္။ ဒါနဲ႔ကၽြန္မလည္း အက်ၤ ီလဲ.. ေဘာင္းဘီတို၀တ္.. Sun Block ေတြ တစ္ကိုယ္လံုး လူးၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေရထဲဆင္းဖို႔ ျပင္ေတာ့တာေပါ့။ ဟိုတယ္က ကမ္းစပ္မွာရွိတာေၾကာင့္ နည္းနည္းေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရင္ပဲ ကမ္းေျခကို ေရာက္သြားပါၿပီ။ ပင္လယ္ႀကီးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ စိတ္ေတြလည္း ျပန္လည္လန္းဆန္းၿပီး အားအင္ေတြ ျပည့္လာေတာ့တာေပါ့။ ကၽြန္မတို႔လည္း ေဘာကြင္းေတြ ငွားၿပီး ေရထဲကို တစ္ခါတည္းကို ေျပးဆင္းၾကေတာ့တာပါပဲ။ ေရအနက္ႀကီးထိဆင္းၿပီး ေရထဲကေန ကမ္းစပ္ကို အေျပးၿပိဳင္ၾကတယ္၊ ေဘာေပၚတက္ေနတဲ့သူေတြကုိ ေရထဲ မရ အရ ႏွစ္ခ်တယ္၊ ေရေၾကာက္တတ္တဲ့သူေတြကို အေ၀းႀကီးထိ မရ ရေအာင္ေခၚသြားလိုက္ရတာနဲ႔ ေပ်ာ္စရာကို ေကာင္းေနေရာရွင္။ ေယာက်ၤားေလးေတြကေတာ့ ကမ္းစပ္မွာ ေဘာလံုးကန္ေနၾကေလရဲ႕။ ကမ္းစပ္မွာ ငါးကင္ေတြ၊ ပုဇြန္ကင္ေတြလည္း ၀ယ္စားၾကေသးတယ္။ အုန္းသီးရည္ေတြလည္း ေသာက္ၾကေသးတယ္။ ညေန ေျခာက္နာရီေက်ာ္ေလာက္မွ ကၽြန္မတို႔ ေရထဲကေနျပန္တက္ခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ သိပ္တက္ခ်င္ၾကေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္မမွာ ေရကူးရင္း မူးလာတာေၾကာင့္ ဘယ္လိုမွ ဆက္မကူးႏိုင္တာနဲ႔ ဟိုတယ္လ္ကို ျပန္နားဖို႔လုပ္ရင္း အကုန္လုိက္ျပန္ခဲ့ၾကတာ။

ေနာက္ေန႔မနက္က်ေတာ့ သဲျဖဴကၽြန္းကို သြားဖို႔လုပ္ၾကတယ္။ ဟိုတယ္လ္မွာပဲ နံနက္စာစားၿပီး ကိုးနာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကို စက္ေလွနဲ႔ထြက္လာၾကပါတယ္။ သဲျဖဴကၽြန္းဟာ ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခကေန ဆယ့္ငါးမိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ စက္ေလွနဲ႔ သြားရပါတယ္။ သဲျဖဴကၽြန္းဆိုတဲ့အတိုင္း အဲဒီက သဲေတြဟာ ျဖဴေဖြးၿပီး အလြန္လွပပါတယ္။ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြလည္း အလြန္ေပါမ်ားၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္လို႔ အရမ္းကိုေကာင္းတဲ့ ေနရာေပါ့။ အဲဒီမွာ လိႈင္းေတြကလည္း ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခမွာထက္ ပိုႀကီးတယ္။ ေရေတြကလည္း စိမ္းလဲ့ၿပီး ၾကည္ေနလိုက္တာမ်ား ေအာက္ေျခထိကို ျမင္ေနရပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အဖြဲ႔ဆို ေရာက္ကတည္းက အျပန္ထိ ေရထဲကကို မတက္ၾကဘူးေလ။ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြေပၚမွာ ထိုင္ရင္း လိႈင္းရိုက္တဲ့ဒဏ္ကို ခံရတာ တစ္ကယ့္ကို ဖီလ္းပါပဲရွင္။ ေရေတြက မ်က္စိထဲလည္း၀င္ ပါးစပ္ထဲလည္း၀င္နဲ႔ ငန္လိုက္ စပ္လိုက္တာမ်ား မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ငန္တာကငန္တာ၊ စပ္တာက စပ္တာ၊ ေရစိမ္တာက ေရစိမ္တာပဲေလ။ ေၾသာ္.. ကၽြန္မတို႔ေတြက ေရမကူးတတ္ေတာ့.. ေခ်ာင္းသာကို ေရသြားကူးတာ မဟုတ္ဘူးရွင့္။ ပင္လယ္ေရ သြားစိမ္တယ္လို႔ ေခၚရမွာေပါ့ေနာ္။

သဲျဖဴကၽြန္းက ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေန႔လည္တစ္နာရီေလာက္ရွိပါၿပီ။ ေန႔လည္စာစား.. ခဏ နားၿပီးတာနဲ႔ ညေနမီးပံုပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ၾကပါေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီမွာ ဂိမ္းၿပိဳင္ပြဲေတြလည္းရွိတယ္ေလ။ ပုဇြန္ကင္၊ ဂဏန္းကင္၊ ငါးကင္ေတြလည္း အလွ်ံပယ္စားရမွာဆိုေတာ့ ဒီပြဲကို မႏႊဲလို႔မျဖစ္ဘူးရွင့္။ ဂိမ္းေဆာ့ရင္လည္း ဂိမ္းမာစတာ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း မရွက္မေၾကာက္လုပ္ၾကဖို႔ တိုင္ပင္ရေသးတယ္။ ဒါမွ ဆုရမွာ မဟုတ္လားရွင့္။ တစ္ကယ္လည္း ကၽြန္မတို႔ အရွက္မရွိ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သႀကၤန္အကၿပိဳင္တာ၊ မိန္းကေလးက ေယာက်ၤားေလးလို သရုပ္ေဆာင္၊ ေယာက်ၤားေလးက မိန္းကေလးလို သရုပ္ေဆာင္ၿပီး အတြဲလိုေလွ်ာက္ရတာ၊ I Love Chaung Tha ကမ္းေျခ…………… ဆိုၿပီး အသံကိုအရွည္ႏိုင္ဆံုး ဆြဲၿပီးေအာ္ရတာ၊ ေယာက်ၤားေလးက ေပါင္ကိုကားထားၿပီး မိန္းကေလးက ေဘာလံုးကို ၀င္ေအာင္ကန္ရတာ စသျဖင့္ စံုေနေအာင္ကို ေဆာ့ၾကပါေရာ။ ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔က ဒုတိယ ရပါတယ္။ ကၽြန္မက အကေကာင္းတာကိုးရွင့္။ သႀကၤန္အကနဲ႔ အမွတ္တက္သြားတာေလ.. ဟဲ ဟဲ။

မီးပံုပြဲက ညဆယ့္တစ္နာရီမွာ ၿပီးေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ေတြ အခန္းကိုမျပန္ပဲ ကမ္းေျခမွာ ဆက္ကဲၾကပါေသးတယ္။ ကာရာအိုေကဆိုၿပီး ကလိုက္၊ ၀မ္း တူး သရီးနဲ႔ ပင္လယ္ႀကီးကို မ်က္ႏွာမူၿပီး ေအာ္ခ်င္ရာေတြ ေလွ်ာက္ေအာ္လိုက္၊ လိႈင္းသံေတြကို နားေထာင္လိုက္နဲ႕ တစ္ကယ္တမ္း အခန္းကိုျပန္နားေတာ့ ညတစ္နာရီေက်ာ္ေနပါၿပီ။ မနက္ကို ရန္ကုန္ျပန္မွာဆုိေတာ့ ကၽြန္မတို႔လည္း မအိပ္ခ်င္ေပမယ့္ အိပ္ဖို႔ လုပ္ရတာေပါ့။ ဒါေတာင္ တစ္ခ်ိဳ႕အဖြဲ႔ေတြ ဟိုတယ္လ္က ျမက္ခင္းျပင္မွာ ဂစ္တာနဲ႔ သီခ်င္းဆိုေနၾကေသးတယ္တဲ့။

ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ကၽြန္မတို႔အကုန္လံုး မနက္စာစားအၿပီးမွာ ရန္ကုန္ကို ျပန္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ အျပန္ခရီးကလည္း ကားေပၚမွာ ဂစ္တာသံ တစ္ေဒါင္ေဒါင္နဲ႔ ေပ်ာ္စရာကို ေကာင္းေနေရာေပါ့။ ကၽြန္မကေတာ့ အေတာ္ေလးကုိ အသားမဲလာတယ္။ ၀တ္တာေတြကလည္း ဒူးေလာက္ ေပါင္ေလာက္ေတြဆိုေတာ့ ကၽြန္မမွ အသားမမဲရင္ ဘယ္သူအသားမဲေတာ့မလဲေနာ္။ ျပန္ျဖဴေအာင္ Whitening Lotion ေတြလူးၿပီး အိမ္တြင္းေအာင္းရအံုးမယ္။

တစ္ကယ္တမ္းေျပာရရင္ေတာ့ ေခ်ာင္းသာက သြားေရးလာေရးအဆင္ေျပလို႔သာ လူေတြ အမ်ားႀကီးသြားေနၾကတာ ရခိုင္ျပည္နယ္ဘက္က ကမ္းေျခေတြေလာက္ မသာယာဘူးရွင့္။ သဲေတြကလည္း ျဖဴေဖြးေနတာ မဟုတ္ပဲ ညိဳညစ္ညစ္နဲ႔၊ အုန္းပင္ေတြလည္း သိပ္မရွိပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကမ္းေျခကိုလည္း သိပ္မထိမ္းသိမ္းႏိုင္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေရထဲမွာေတာင္ ဒိုက္ေတြေတြ႔ေနရေသးတယ္ေလ။ ဘာပဲေျပာေျပာပါ ေခ်ာင္းသာကို သြားလိုက္ရတာကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ တစ္ကယ့္ကို Relax ျဖစ္သြားေစပါတယ္ရွင္။ ဓါတ္ပံုေတြကေတာ့ ေသခ်ာမရိုက္ခဲ့ရပါဘူး။ တစ္ကယ္က ကၽြန္မက ရႈခင္းေတြကို ပိုရိုက္ခ်င္တာ။ ဒါေပမယ့္ သိတယ္မဟုတ္လား ပါလာတဲ့လူေတြကမ်ားမ်ား ကင္မရာက နည္းနည္းဆိုေတာ့ ငါ့ကိုရိုက္ပါအံုး.. သူ႔ကို ရိုက္ပါအံုးနဲ႔ ကၽြန္မပံုေတာင္ သိပ္မပါပါဘူးရွင္။ ဒီေတာ့ ေကာင္းတဲ့ပံုေလးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုပဲ ဘေလာဂ့္မွာ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မကင္မရာက ပ်က္သြားေတာ့ တိုလီရဲ႕ ကင္မရာကို ငွားသြားရတယ္ေလ။ အခုေတာင္ ပိုစ့္တင္ၿပီး ကင္မရာျပန္ေတာင္းျခင္း ခံေနရတယ္ရွင့္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ တိုလီေမာင္ေလးေရ။

လိႈင္းေလးေတြ ေဖြးကာ ေဖြးကာ ျပာေသာ ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ ခ်စ္စရာ

စည္ကားေနတာ ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခႀကီး

အုန္းလက္ဦးထုပ္ ေရာင္းတဲ့ ကေလးေလး တစ္ေယာက္

သဲျဖဴကၽြန္းမွာ လန္းေနတာေလ.. အသားကို မဲေရာ

ေရတိမ္နစ္ေတာ့ မလို႔...

စက္ဘီးကလည္း စီးလိုက္ေသးတယ္...

လုပ္ခ်င္တာကေတာ့ တိုင္တင္းနစ္ေပါ့.. ျဖစ္ေနတာက တစ္ေယာက္တည္း..

ဥရွိခုဘုရားၾကီး

ဥရွိခုဘုရားၾကီးက ကမ႓ာမွာ အျမင့္ဆုံးဘုရားၾကီးပါ။ ဂင္းနစ္စာအုပ္ထဲမွာ မွတ္တမ္းတင္ျခင္းခံထားရပါတယ္။ဘုရားၾကီးကို အေဝးကေန လွမ္း႐ိုက္လိုက္ေတာ့ ဒီလိုျမင္ရပါတယ္။ ေကာင္းကင္ေပၚက ႂကြလာသလိုမ်ိဳး ထင္မိပါတယ္။
ဘုရားၾကီးဆီေရာက္ဖို႕ ဒီလိုလမ္းကို ျဖတ္ခဲ့ရတာေပါ့။

အနီးကပ္လာေလေလ ပိုမိုပီျပင္လာေလပါပဲ။

အနီးကပ္ ဖူးေျမာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သပၸာယ္လိုက္တာ..............
ရင္ပတ္ေတာ္မွာ အေပါက္သုံးေပါက္ရွိတာ သတိထားမိၾကပါသလား။ အဲဒါ ျပတင္းေပါက္ရွင့္။
တကယ္ေတာ့ ဘုရားၾကီးရဲ့ ကိုယ္ေတာ္ထဲကို ဝင္လို႕ရပါတယ္။အရင္ဆုံး စက္ေလွကားအက်ယ္ၾကီးနဲ႕ တက္ျပီး သြားရပါတယ္။ ျပီးရင္ အထပ္ေတြရွိပါတယ္။ တစ္ထပ္ခ်င္း တက္ၾကည့္လို႕ ရပါတယ္။ အေပၚဆုံးအထပ္က အခုနက အေပါက္သုံးေပါက္အျဖစ္ျမင္ရတဲ့ အထပ္ပါ။ ဘုရားၾကီးရဲ့ ရင္ပတ္ေတာ္ရွိတဲ့ေနရာေပါ့။အဲဒီ ျပတင္းေပါက္မွ ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းပါ။

ျမန္မာလူမ်ိဳး ပူေဇာ္ကိုးကြယ္ထားတဲ့ ျမန္မာဘုရားတစ္ဆူလည္း ဖူးေျမာ္ခဲ့ပါေသးတယ္။

ဘုရားၾကီးရဲ့ ညာဘက္ေျခမေတာ္ ပုံပြါးပါ။

ဒါကေတာ့ ဦးေခါင္းေတာ္ပါ။ တစ္ကယ့္ဘုရားၾကီးရဲ့ တစ္ေထာင္ပုံပုံ တစ္ပုံပါ။
ဘုရားၾကီးရဲ့အျမင့္ကို ဒီလိုတိုင္းတာျပထားပါတယ္။


ဂင္းနစ္မွတ္တမ္းလႊာ
ဘုရားၾကီးကို အလြယ္တကူ တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ရတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုနည္းနဲ႕ တည္ထားခဲ့ရတာပါ။
စကားခ်ပ္၊ ရာသီဥတုသိပ္မေကာင္းတဲ့ေန႕သြားခဲ့မိလို႕ နည္းနည္းဝါးေနပါတယ္။

အဲႏိုရွီးမားသို႕အလည္တစ္ေခါက္

(17.3.2009)ေန႕က အဲႏိုရွီးမားကိုသြားခဲ့ပါတယ္။ မနက္ပိုင္းက ခမကုရေပါ့။ Free pass နဲ႕သြားတာ အရမ္းတန္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္ကို ယန္းေငြ (1500)ေလာက္ပဲက်တယ္သိလား။ Free pass ဆိုတာ မိမိစထြက္တဲ့ဘူတာကေန Free pass ထဲမွာပါတဲ့ ရထားလိုင္းထဲကဘူတာေတြကို ၾကိဳက္သေလာက္ စီးလို႕ရတဲ့ ရထားလက္မွတ္ပါ။ တက္လိုက္၊ ဆင္းလိုက္ ၾကိဳက္သေလာက္ လုပ္လို႕ရလို႕ ရထားစီးရက်ိဳးနပ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ရင္ ေပးႏိုင္သေလာက္ သြားစရာေနရာေတြလည္း အမ်ားၾကီးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႕က မနက္ပိုင္းကို ခမကုရသြားျပီး အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ကို ၾကည့္၊ အဆုံးမွာ အဲႏိုရွီးမားကို ဝင္ခဲ့တာပါ။

အဲႏိုရွီးမားက ေတာ္ေတာ္လွပါတယ္။ ခရီးသြားဧည့္သည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လာေရာက္လည္ပတ္တဲ့ ေနရာတစ္ခုလည္းျဖစ္တယ္ေလ။ ေဖေဖနဲ႕ေမေမကို လိုက္ပို႕ရင္း က်မပါ ေရာက္သြားခဲ့တာ။ ပထမဦးဆုံးအၾကိမ္ဆိုေတာ့ အစုံေတာင္ မလည္လိုက္ရဘူး။ ရသေလာက္ကိုပဲ ေလွ်ာက္ၾကည့္ခဲ့ရတယ္။ ထုံးစံအတိုင္း ေတြ႕တဲ့ေနရာဓာတ္ပုံ႐ိုက္ေလ့ရွိေတာ့ အခုလည္း အပီအျပင္လက္စြမ္းျပခဲ့ပါတယ္။ ေဖေဖနဲ႕ေမေမကို ႐ိုက္ေပးလိုက္၊ ကိုယ့္ဘေလာ့အတြက္ ႐ိုက္လိုက္နဲ႕ အလုပ္႐ႈပ္မွ႐ႈပ္။ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ေတာင္ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ခံဖို႕ သတိမရတဲ့အထိပဲ။ :z ပံုေတြအမ်ားၾကီးထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာေလးေတြကို မွ်ေဝေပးလိုက္ပါတယ္။

KATASE ENOSHIMA STATION(片瀬江の島駅)
ကြၽန္းေပၚကေနျဖတ္ေလွ်ာက္လာရင္း ႐ိုက္ထားတာပါ။ ရွည္ရွည္ေမွ်ာ္စင္ေလးကို သတိထားမိလား။ အဲဒီအေပၚကို တက္ခဲ့တယ္ရွင္။ ကြၽန္းတစ္ကြၽန္းလုံးရဲ့အလွကို ခံစားရေအာင္လို႕ပါ။ အဲဒီကို ေရာက္ဖို႕ ေလွကားနဲ႕ အရင္တက္ရပါတယ္။ က်မကေတာ့ လူၾကီးေတြပါလို႕ စက္ေလွကားနဲ႕ တက္ခဲ့ပါတယ္။ စက္ေလွကားနဲ႕ တက္ခက တစ္ေယာက္ ယန္းေငြ(350)ပါ။ ျပီးရင္ ပန္းျခံရွိပါတယ္။ ပန္းျခံထဲမွာမွ ေမွ်ာ္စင္ကရွိတာပါ။ ပန္းျခံဝင္ခက ယန္းေငြ (200)ေပးရပါတယ္။၊ ေမွ်ာ္စင္တက္ခက ယန္းေငြ (300)ေပးရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ၊ဟိုးအေပၚထိေရာက္ဖို႕ အားလုံးေပါင္း ယန္းေငြ(850) က်တာေပါ့ေနာ္။


ေမွ်ာ္စင္ေပၚမွ ႐ိုက္ထားေသာ ၏အလွ
ဒီပန္းျခံကို ျဖတ္ခဲ့ရတာေပါ့။ အခုေတာ့ အေပၚစီးကေန ၾကည့္ၾကည့္တာ လွေတာ့လွသား။
အငူေလးေတြေပၚေအာင္ Zoom ဆြဲျပီး ႐ိုက္ၾကည့္ခဲ့ေသးတယ္။
နည္းနည္းေမွာင္လာျပီရွင့္။
အဲႏိုရွီးမား နဲ႕ဖူဂ်ီေတာင္ရဲ့ ေနဝင္ဆည္းဆာအလွေပါ့။ က်မ အၾကိဳက္ဆုံး ဓာတ္ပုံပါ။

ေနဝင္သြားေပမယ့္ ဖူဂ်ီကေတာ့ လွျမဲလွဆဲပဲသိလား။

Elephanta Island သုိ႔ အလည္တစ္ေခါက္

The Gateway of India (Mumbai)

ဒါကေမာ္ေတာ္ဘုတ္ေပၚမွာေပါ႔..

အျမင္ဆန္းေနတဲ႔သေဘာၤၾကီး(ေသာင္တူးသေဘာၤာထင္တယ္)

ဘံုေဘျမိဳ႔ဆိပ္ကမ္းအလွ

မိမိေရာက္ရွိေနရာ အနီး စိတ္၀င္စားဖြယ္ေနရာေလးေတြ ရွိတယ္ ၾကားရင္ အလည္အပတ္ခရီး တစ္ခါတစ္ေခါက္ျဖစ္ျဖစ္ သြားခ်င္စိတ္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ယခုေရာက္ေနတာက ဘံုေဘ။ ဘံုေဘ ဆုိတာက အေရွ႔တုိင္းရဲ႔ နယူးေရာက္လုိ႔ တင္စားေျပာနုိင္မလား။ဒီျမိဳ႔မွာ ကမၻာ႔အဆင္႔မွီ ဘီလ်ံနာ သူေဌးၾကီးမ်ား လည္းရွိသလုိ ျဖစ္သလုိစား ျဖစ္သလုိေနထုိင္ၾကတဲ႔ အေျခအေနမဲ႔ Slum မ်ားလည္း အမ်ားအျပားရွိၾကေလရဲ႔။ ဗီဇာကသက္တန္းက မၾကာမွီ ကုန္ေတာ႔မယ္။ ဘံုေဘေရာက္စဥ္ လည္ပတ္သင္႔ရာ စိတ္၀င္စားဖြယ္ေနရာတစ္ခ်ိဳ႔ ဆီ သြားဦးမယ္လုိ ႔စိတ္ကူးရပါတယ္။

ဘယ္ေနရာ သြားရင္ေကာင္းမလဲ….၊ လြယ္ပါတယ္..အင္တာနက္ေပၚ ရွာလုိက္။ ဘံုေဘတစ္ခြင္က တုိ႔ရစ္ ဆုိက္ လုိ႔ ဂုိဂယ္မွာ ရိုက္ ထည္႔..ရွာလုိက္တာ။ေတြ႔ပါပီ…ကမၻာ႔အေမြအနွစ္ေရွးေဟာင္း ေနရာ..Elephanta Island and Elephanta Caves တဲ႔။ လုိေကးရွင္းကုိ ဂုိဂယ္ အတ္နဲ႔ ရွာၾကည္႔ေတာ႔ ဘံုေဘ နဲ႔ မနီးမေ၀း ခရီး။ တစ္ေန႔တာေတာ႔ အခ်ိန္ေပးရမယ္။

Elephanta Island ကုိေရာက္ပါပီ

ဒီရထား စီးရင္ အသြားအျပန္ ၁၀ က်မယ္

လမ္းေလွ်ာက္၀င္ေတာ႔ အကုန္အက်သက္သာတာေပါ႔..

လမ္းညႊန္စာအုပ္၀ယ္နုိင္ျပီ

က်ိဳက္ထီးရိုးအလား ေစ်းဆုိင္ေလးမ်ား..

အခ်ိဳရည္လုေသာက္ ကုိေရႊေမ်ာက္

၀င္ေၾကးေပးရသည္ ၂၅၀ စီ.

ဒါနဲ အေစာၾကီးအိပ္ရာထ၊ မနက္ငါးနာရီခြဲမွာ အသင္႔ျပင္၊ ၆ နာရီမွာ တည္းခုိရာ Kalina University Campus မွ ေဒသအေခၚ Auto, သီရိလကၤာ အေခၚ Three Wheel,ထုိင္းအေခၚ တုတ္တုတ္ စီးျပီး Santacruze(E) ဘူတာသုိ႔ ထြက္ခဲ႔တယ္။ Santacruze(E) မွ Churchgate သုိ အသြားအျပန္ ရထားလက္မွတ္ျဖတ္၊ ရထားေစာင္႔စီး၊ Churgegate သုိ႔လာတယ္။ ေနာက္ Gateway of India ကုိ ခရီးဆက္…တယ္။ မနက္စာ စားျပီးေနာက္ နာရီၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ ၈ နာရီခြဲ။ Elephanta Island သုိ႔ သြားတဲ႔ ပထမဆံုး ဖယ္ရီဘုတ္က မနက္ ၉နာရီ။ သေဘာၤမွီေအာင္ India Gate သုိ႔သြား..၊ ဖယ္ရီဘုတ္ရဲ႔ အေပၚထပ္မွာ ေနရာယူ..၉ နာရီထုိးတာနွင္႔ ေလွ ကမ္းက ခြါ .. Elephanta Island သုိ႔ ဦးတည္ေမာင္းပါေတာ႔တယ္။….

ပင္လယ္နဲ႔ မစိမ္းလွေပမဲ႔ ဘံုေဘ ဆပ္ကမ္းအလွ ကုိ ပထမဆံုး ထိေတြ႔ခြင္႔ရတာမုိ႔…ေမာ္ေတာ္ဘုတ္စီးရင္း ရႈခင္းေတြကို မွတ္တမ္းတင္တယ္။ကင္မရာေလးလည္း ဘက္ထရီကုန္မွ အနားရပါေတာ႔တယ္…။ :P

ကၽြန္းေပၚရွိေတာင္ကုန္းေပၚက ျမင္ကြင္း.

ဘံုေဘ ဆိပ္ကမ္း.အိႏၵိယ ဂိတ္ေ၀းမွ မနက္ ၉ နာရီထြက္..၊မနက္ ၁၀နာရီမွာ Elephanta Island သုိ႔ဆုိက္ပါတယ္။ ဘံုေဘ အျပန္ေမာ္ေတာ္က ေန႔လည္ ၁၂ နာရီမွ ညေန ၅နာရီခြဲ အထိ နာရီ၀က္ တစ္စင္းထြက္ေပးတယ္။ ဆိပ္ ကမ္းနဲ႔ ကၽြန္း က တစ္ကီလုိမီတာ သာသာပါ။ ရထားေလးစီးမလား…ရတယ္။ ၁၀ ေပးရမယ္။ ကၽြန္းေပၚ ေရာက္လုိ႔ အ၀င္..ဂိတ္ေၾကးက တစ္ခါ ေပးရျပန္တယ္။ ကၽြန္းဂိတ္ကုိျဖတ္ျပီးေနာက္ ေက်ာက္ေလွကားေလးနဲ႔ ကုန္းေလးကုိ တက္သြား၊ တစ္ဘက္တစ္ခ်က္မွာ ခင္းထားတဲ႔ေစ်းဆုိင္တန္းေတြက က်ိဳက္ထီးရုိးကုိ ျပန္ေရာက္ေနသလား ထင္ရတယ္။ အစာျမင္ရင္ အတင္း ၀င္ဆြဲလု တတ္တဲ႔ ေမ်ာက္ေတြက ဟုိ နားဒီနား ေတြ႔ ရတယ္။

အေျမာက္ၾကီး..တစ္ခု.

ဘာသာျခားနဲ႔မေရာယွက္..ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ ဘုရားပုထုိး ဆင္းတု ဂူေတြ ရွိေသး တယ္လုိ႔သိရေပမဲ…No visitors allow ပါတဲ႔။ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္သူ မရွိေတာ႔ဘူးဆုိရင္ ေစတီဘုရား ဆင္းတုေတာ္ေတြလည္း…..သခၤါရေတြပါဘဲ။

ေတာင္ကုန္းကုိ ေကြ႔ပတ္ျပီးေတာင္ထိပ္တက္သြားေတာ႔ ေတြ႔ရတာက အေျမာက္ၾကီး ၂ လက္။ၾကည္႔ခဲ႔ဖူးတဲ႔ The Guns of Navarone ကုိျပန္ေအာက္ေမ႔ မိပါတယ္။

ဘံုေဘဆိပ္ကမ္းရွိ စပိဘုတ္မ်ား..

ေလွေပၚ၀ယ္..အမွတ္ရ.

၂ နာရီမွာ ျပန္ထြက္တဲ႔ ဖယ္ရီ နဲ႔ျပန္လာခဲ႔ျပီး..တည္းခုိရာအေဆာင္ေရာက္ေတာ႔ ညေန ၄ နာရီခြဲပါျပီ။ ဘံုေဘအနီးရွိ.World Heritage စားရင္း၀င္ Elephanta Island and Caves ဆီ အလည္ေရာက္ခဲ႔ျပီးျဖစ္ ေၾကာင္း မွတ္တမ္းျပဳရပါသတည္း။…….။